1. |
Amante vehemente
04:18
|
|
||
Amante vehemente
Si te soy sincero no pensé que aquello
me podría superar y hacerme tanto daño
Yo jamás pensé que fuera a arrebatarme
Cada una de las estrategias que usaba
Acostumbrado a ser el rey, perdí mi trono fácil
Sin tiempo para reaccionar, sin armas que desenfundar
Yo jamás pensé que fuera a superarme, que fuera a superarme
Lo descubrí muy pronto, guardado en los cajones
al lado de mis fotos, un tesoro nuevo
Acostumbrado a ser el rey, perdí mi trono fácil
Sin tiempo para reaccionar, sin armas que desenfundar
Yo jamás pensé que fuera a superarme, que fuera a superarme
Yo jamás pensé...
|
||||
2. |
Supermán
03:36
|
|
||
Supermán
Tú me estás mirando y comprendes que algo
inexorable va, avanza sin parar
Nuestro tiempo es oro, una gran fortuna
¿prefieres esperar con quince arrugas más?
Sé que esta vez lo vas a conseguir
Sé que nunca más te vas a arrepentir
Con el nuevo día, se disipa el miedo
mejor disimular, lo puedes evitar
En vez de tirarla coge la toalla
al cuello anúdala, ya eres Supermán
Sé que esta vez lo vas a conseguir
Sé que nunca más te vas a arrepentir
No sé si alguna vez te sentiste así
|
||||
3. |
Uiti Mau
02:33
|
|
||
Uiti Mau
Uh, uh, uh, Uiti, Uiti Mau
Cuando todo está bien te tienes que enfadar
Y si las cosas van mal, a mi lado estás
Pero a veces te comportas sin pensar y sacas tu animal
Si te acaricio y te prometo un manjar, me vuelves a ignorar
Y sin embargo yo no lo entiendo
desapareces, no quieres nada
Y sin embargo te acabas yendo
¿será tu genio? ¡serás malvada!
Uh, uh, uh, Uiti, Uiti Mau
En la puerta estás, te gusta esperar
Me idolatras tan bien, tu amor está a mis pies
Pero a veces te comportas sin pensar y sacas tu animal
Si te acaricio y te prometo un manjar, me vuelves a ignorar
Y sin embargo yo no lo entiendo
desapareces, no quieres nada
Y sin embargo te acabas yendo
¿será tu genio? ¡serás malvada!
Uh, uh, uh, Uiti, Uiti Mau
|
||||
4. |
Me gustan todos los días
03:22
|
|
||
Me gustan todos los días
Fue una putada muy grande, nadie se lo esperaba
Puede que le llegara en el mejor momento de su vida
uno le da mil vueltas intentado buscar un porqué
pero no lo encuentra; quizá no haya respuesta
De aquello, que fue muy duro, aprendimos a ser valientes
A luchar por cada instante, a buscar siempre una sonrisa
Ella fue tan fuerte que nos dio una lección increíble
con pocas palabras y mucho acierto
«Os tengo qué decir:
Me gustan todos los días y las noches aunque nadie crea
que puedo estar contenta y disfrutando como si sólo
hubiera sido una gran pesadilla.
Me gustan todos los días... y todas las noches»
|
||||
5. |
¿Dónde estuve ayer?
03:46
|
|
||
¿Dónde estuve ayer?
Cuando despiertas en casa
es que algo hiciste bien
podrías haber dormido
vete a saber tú con quién
La noche es tu aliada
y tu enemiga feroz
Respondes a una mirada
pero te falla la voz
¿Dónde estuve ayer?
Una y otra vez me pregunto lo mismo
No sé si voy a contar la historia que inspira el miedo
No sé si voy a vivir apartado de fantasmas nuevos
y demonios viejos… que me quieren más
¿Dónde estuve ayer?
|
||||
6. |
Blava
02:57
|
|
||
Blava
Escoltàrem en un informatiu que hi havia una nau esperant
No dubtàrem ni un segon ni mig, fou un viatge inesperat
Oh, uoh, oh!
No queda res del món que estimava
Oh, uoh, oh!
La nostra terra era abans blava
Vam trobar una senyal que deia: un planeta es pot habitar
Però tenia una advertència: els humans no us podeu acostar
Oh, uoh, oh!
No queda res del món que estimava
Oh, uoh, oh!
La nostra terra era abans blava
Era blava, blava, blava, blava…
blava, blava, blava, blava…
Oh, uoh, oh!
No queda res del món que estimava
Oh, uoh, oh!
La nostra terra era abans blava
|
||||
7. |
Júlia
04:13
|
|
||
Júlia
Era un dissabte, la neu queia a plom sense parar
en la carrer no passava res, aquell silenci era bestial
Per la finestra, la foto era espectacular
com la portada d’un bon disc, com aquell de Supertramp
Ens endinsàrem a explorar un mar vestit de blanc
Com astronautes que no tenen en un passeig espacial
I caminàrem, caminàrem sense parar,
gravitàrem per a descobrir un univers sensacional
El món en marxa i no necessites córrer, ja no cal
Amb un somriure aclaridor, ens sentíem molt especials
Xafàvem terra, però semblava que estàvem flotant
Aquell paisatge monocolor, era una estampa ideal
Ens endinsàrem a explorar un mar vestit de blanc
Com astronautes que no tenen en un passeig espacial
I caminàrem, caminàrem sense parar,
gravitàrem per a descobrir un univers sensacional
Júuu
Júuulia
El nom és com aquell
aquell silenci blanc
|
||||
8. |
Equilibrios
03:33
|
|
||
Equilibrios
Dibujamos una línea blanca casi infinita
caminamos sobre ella para divertirnos
Hicimos equilibrios y pasamos grandes momentos
pero no encontramos la manera de parar
Tú preferiste seguir como siempre
abriendo distancias, irreconciliables
Disfrutamos, nos reímos…
aceptamos que era un riesgo
Tú preferiste seguir como siempre,
abriendo distancias, irreconciliables
|
||||
9. |
Ellos eran mil
03:20
|
|
||
Ellos eran mil
Hemos reunido unos amigos
Un ejército de entusiastas
gente que soñaba con un cambio
personas que lo darían todo por ti
pero nada, nada se cumplió.
Ya no importan valores y creencias
Es mejor vivir para uno solo
pero nada, nada se cumplió
nos barrieron como la otra vez
lo intentamos, fuimos más de cien
y perdimos, porque ellos eran mil
Ya no importan valores y creencias
Es mejor vivir para uno solo
para uno solo
para uno solo
|
||||
10. |
Preso de tus letras
03:50
|
|
||
Preso de tus letras
Tienes un papel en blanco y miles de ideas sueltas,
pero eres incapaz de comenzar.
Las historias que nos cuentas están ya muy desfasadas;
ni siquiera inventártelas te ayuda.
¿Has probado alguna vez a vivir tú la experiencia?
¿Tienes miedo a sentir que eres preso de tus letras?
Puedes disfrazar palabras y parir mil personajes,
pero nunca llegarás a emocionarnos
Hemos descubierto juntos dónde escondes el talento.
¿a qué esperas? Todos quieren desnudarte.
¿Has probado alguna vez a vivir tú la experiencia?
¿Tienes miedo a sentir que eres preso de tus letras?
¿Has probado alguna vez a vivir tú la experiencia?
¿Tienes miedo a sentir que eres preso de tus letras?
|
||||
11. |
Un día en septiembre
03:44
|
|
||
Un día de septiembre
Si me miras a los ojos yo sabré que no he muerto
Si me hablas y me escuchas lograrás que despierte
Si te acercas hasta casa tal vez vuelva al mundo
Pero no hay nada nuevo, ni si quiera un gesto
Así que no me vas a ayudar…
Siento que soy como un animal salvaje y sin domesticar
Necesito creer que puedo reaccionar si me das otra oportunidad
Pero tú preferiste abandonar
Estoy solo, agarrado a un clavo ardiendo... una vez más
Disfrutamos como niños de un juego prohibido
Cada noche que pasamos parecía perfecta
Un día en septiembre las cosas se torcieron
Intenté coger tu mano pero allí ya no estaba
Así que no me vas a ayudar…
Siento que soy como un animal salvaje y sin domesticar
Necesito creer que puedo reaccionar si me das otra oportunidad
Pero tú preferiste abandonar
Estoy solo, agarrado a un clavo ardiendo... una vez más
|
Atlàntic Valencia, Spain
Con la publicación de Desnivell positiu, Atlàntic vuelve con material nuevo tres años después de lanzar el segundo disco, Volem els ponts, galardonado como Mejor disco pop en los Premios Ovidi de 2020.
Streaming and Download help
Atlàntic recommends:
If you like Atlàntic, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp